Werken als schoonheidsspecialiste gaf niet zo veel voldoening, maar wat dan wel? Na een gedwongen ontslag vanwege corona, nam Kelly Keizer (27) even de tijd om na te gaan wat echt bij haar paste. Ze wilde een baan met reuring en iets met mensen. Ze vond haar plek bij de Intake en servicedesk bij politie Den Haag, waar ze nu onder andere aangiftes opneemt, van mishandeling tot fietsendiefstal.
‘Eigenlijk was ik te jong om op de middelbare school al te moeten kiezen voor een opleiding’, vertelt Kelly Keizer. ‘Ik wist het gewoon niet. Wat ik leuk vond was uiterlijke verzorging, make-up bijvoorbeeld. Daarom koos ik voor de mbo-opleiding schoonheidsspecialiste.’ Tijdens een stage in een beautysalon bekroop haar al het gevoel dat dit het toch niet kon zijn. ‘Ik vond de lichaam- en huidverzorging wel leuk, en ook de persoonlijke gesprekken. Mensen vertellen je echt alles onder de behandeling. Maar het was me te rustig en het gaf me niet veel voldoening.’
Geen werk meer door corona
Een andere studie lag niet binnen de mogelijkheden omdat ze inmiddels op zichzelf woonde en financiële verplichtingen had. Kelly maakte een uitstapje naar de sales, om telefonisch producten zoals handdoeken en zeepjes te verkopen aan de hotelsector in Afrika. ‘Best aardig, want het was hectisch en ik kon mijn Engels oefenen. Maar sales is een vak apart, het ligt me niet echt. En toen opeens de hotels door corona dichtgingen, had ik geen werk meer.’
‘Iets met reuring en iets met mensen: welke baan past daarbij?’
Schot in de roos
Kelly kreeg geen begeleiding, dus ze moest het op eigen kracht doen. De gedwongen rust zette haar aan het denken. ‘Ik wilde geen baanhopper worden, maar een goede keuze maken. Omgaan met mensen en levendigheid: dat past bij mij. Maar welke baan daarbij aansloot, wist ik niet. Je kunt niet op die items zoeken in de vacaturebank.’
Toen viel haar oog op een vacature bij Intake en service van de politie-eenheid Den Haag. De beschrijving van het werk maakte haar enthousiast, maar ze dacht er met haar vooropleiding niet voor in aanmerking te komen. ‘Gelukkig heb ik toen gebeld met hrm voor een toelichting. Dat gesprek bleek een schot in de roos! Mbo-3 was voldoende, maar ik moest wel de BOA-opleiding volgen. Ik kon het niet geloven. Ik zei: is dat echt alles?’
Geen dag is hetzelfde
Inmiddels werkt ze anderhalf jaar bij de politie: iets met mensen en inderdaad reuring genoeg. Kelly draagt het uniform met trots. Ze is het eerste aanspreekpunt als mensen het bureau binnenkomen. ‘Geen dag is hetzelfde. Mensen komen met vragen aan de balie, over burenruzies, of hoe ze de wijkagent kunnen inschakelen. Verder neem ik aangiftes op, bijvoorbeeld van een mishandeling of een ander misdrijf. Dat is soms best pittig, vooral als je het letsel ziet bij een slachtoffer. Maar ik kan goed omgaan met de verschillende emoties in die gesprekken. Een andere taak is om de recherche te assisteren, bijvoorbeeld een getuigenverklaring opnemen of camerabeelden bekijken. Mijn collega’s zijn heel behulpzaam en er zijn veel mogelijkheden om door te groeien. Ik ben zo blij dat ik deze stap heb gemaakt!’
Meer voorlichting
Volgens Kelly zouden bedrijven en organisaties veel meer voorlichting moeten geven op scholen, om de keuze voor een opleiding of baan gemakkelijker te maken. Verder vindt zij het belangrijk om goed te onderzoeken wat bij je past. ‘Als je niet happy bent in je werk, is het belangrijk om na te gaan wat jou energie geeft. Voor mij is dit het!’
